یکه‌سالاری
یکه‌سالاری[۱] [۲] یا اُتُوکراسی (به فرانسوی: Autocratie) ( از یونانی) شکلی از حکومت اقتدارگرا که در آن، فرمانروا آشکارا بر راس سلسله مراتب اداری تفوق دارد، بدون قوانین یا سنتهایی که قدرت رهبری را محدود کنند، همراه با قدرت بی حد و حصر فرمانروا (اتوکرات) در عمل. مبنای یکه‌سالاری می‌تواند وفادری یا ترس شهروندان از مکافات باشد. یکه‌سالار می تواند قدرت خود را بر اساس قراردادها و یا سنتهای اجتماعی به دست آورده باشد که در این صورت اتوکراسی از نوع مشروع است و یا آن را به زور به چنگ آورده باشد که دیکتاتوری است. سلطنت‌های مطلقه از انواع یکه‌سالاری‌اند.
باید توجّه داشت که اگرچه مفاهیم یکّه سالاری، تمامیّت خواهی، خودکامگی، استبداد، حکومت مطلقه و جبّاریّت، مترادف اند و در متون و گفتار اغلب به یک معنا به کار می‌روند، هم معنا نبوده و در علم سیاست تعاریف جداگانه دارند.
